Poza spirometrią jest wiele innych badań układu oddechowego, które służą do rozpoznawania i oceny stopnia zaawansowania chorób płuc. Bardziej skomplikowane badania wykonuje się w szpitalach, w pracowniach pulmonologicznych.

Pomiary przenikania gazu pokazują, jak sprawnie przedostaje się do krwiobiegu powietrze wdychane do płuc. Podczas badania należy oddychać małą ilością "znaczonego" gazu (tlenku węgla). Następnie pacjenta prosi się o powolne oddychanie przez urządzenie, które analizuje wydychane gazy. Przenikalność gazów przez płuca jest zmniejszona w przypadku rozedmy i zwłóknienia płuc.

Jeśli choroba płuc jest ciężka, można w próbce krwi mierzyć ilość tlenu i dwutlenku węgla, które znajdują się w krwiobiegu. To badanie stosuje się, aby wiedzieć, czy należy podawać tlen przez maskę.

Dokładnych pomiarów objętości płuc można wykonać w pleksiglasowej kabinie. Pacjent siedzi w takiej szczelnej kabinie i oddycha przez ustnik. Badanie trwające zazwyczaj 15-30 min pomaga rozpoznać choroby płuc, w których zmienia się objętość tego narządu, takie jak rozedma i zwłóknienie płuc.

Podczas testów wysiłkowych pacjent oddycha przez urządzenie pomiarowe. Ocenia się czynność płuc oraz stężenia tlenu i dwutlenku węgla po ćwiczeniach na bieżni lub rowerze stacjonarnym (podobnym do roweru do ćwiczeń sportowych). Badanie wykonuje się wtedy, gdy podstawowym problemem jest duszność pojawiająca się przy wysiłku. Test wysiłkowy może pomóc lekarzowi rozstrzygnąć, czy objawy zależą od choroby płuc, czy serca.