Astmę zwykle rozpoznaje się na podstawie typowych objawów, charakterystycznych czynników wyzwalających oraz stwierdzenia łagodzenia objawów choroby przez leki rozszerzające oskrzela.

Rozpoznanie można potwierdzić badaniami czynności płuc - pomiarem szczytowego przepływu wydechowego i spirometrią. Przy pomocy tych badań można rozpoznać zwężenie dróg oddechowych, które zmniejsza się po zażyciu leków rozszerzających oskrzela.

Pomiar szczytowego przepływu wydechowego (PEF) jest wygodnym sposobem badania stopnia zwężenia dróg oddechowych w astmie. Pacjent dmucha do przyrządu pomiarowego, który rejestruje maksymalną szybkość przepływu powietrza w czasie wydechu. Szczytowy przepływ wydechowy jest także dobrym wskaźnikiem skuteczności leczenia - im większy PEF, tym lepsza kontrola astmy.

Spirometria ocenia wydolność płuc przy pomocy urządzenia zwanego spirometrem.

Podczas badania spirometrycznego należy nabrać do płuc jak najwięcej powietrza, a następnie jak najszybciej je wydmuchnąć, aż do opróżnienia płuc. Objętość powietrza wydychanego w jednostce czasu odnotowuje się na papierowym wykresie albo elektronicznie.

Czasami, aby postawić rozpoznanie, należy wykonać bardziej skomplikowane badania funkcji płuc, takie jak test histaminowy lub wysiłkowy.

Test histaminowy wykonuje się w pracowni. Podczas badania należy wdychać histaminę w aerozolu we wzrastającym stężeniu, aż do wystąpienia świstów w oddechu. Dawkę, przy której wystąpią objawy, odnotowuje się.