Około 20% mężczyzn ma zaburzenia wzwodu z przyczyn czysto psychogennych. Częściej jednak zaburzenia wzwodu wywołane są przez połączenie czynników psychogennych i organicznych.

Czynniki psychogenne dzieli się na trzy kategorie: czynniki predysponujące, przyspieszające i podtrzymujące. Predysponujące czynniki psychogenne pojawiają się przed wystąpieniem zaburzeń wzwodu. Natomiast czynniki przyspieszające mogą zapoczątkować zaburzenia erekcji. Podtrzymujące czynniki psychogenne powodują, że zaburzenia erekcji stają się trudniejsze do pokonania.

Do czynników predysponujących zalicza się: okres dorastania, kiedy seksualność łączy się z poczuciem winy; wcześniejsze traumatyczne doświadczenia seksualne; zaburzone więzi rodzinne; niepokój związany z pracą i sytuacją materialną.

Depresja, niepokój i utrata partnera mogą przyspieszać ujawnienie się zaburzeń erekcji, tak samo jak obawa przed niesprawdzeniem się w sytuacjach intymnych.

Istniejące już zaburzenia erekcji, mogą prowadzić do nasilenia obaw przed niesprawdzeniem się w sytuacjach intymnych. Brak porozumienia, utrata zainteresowania ze strony partnera lub obawa przed kontaktami intymnymi mogą również przyczynić się do zaburzeń erekcji. Te czynniki nazywane są podtrzymującymi czynnikami psychogennymi.

Organiczne

Czynniki organiczne mogą występować od urodzenia (wrodzone), mogą być też związane z układem nerwowym (neurologiczne), hormonami (endokrynologiczne), naczyniami krwionośnymi (naczyniowe) lub uszkodzeniem tkanek (urazowe).

Lekarz zada ci kilka określonych pytań, aby dowiedzieć się, czy inne czynniki, takie jak starzenie się, lekarstwa lub palenie tytoniu, są odpowiedzialne za twoje zaburzenia erekcji.

Starzenie się oraz zmiany miażdżycowe (blaszki miażdżycowe w naczyniach krwionośnych, które upośledzają przepływ krwi) są główną organiczną przyczyną zaburzeń erekcji. Miażdżyca związana jest z paleniem tytoniu.

Połowa mężczyzn ze stwierdzoną cukrzycą ma zaburzenia erekcji spowodowane uszkodzeniem układu nerwowego, zwanym neuropatią układu autonomicznego, w którym część układu nerwowego istotna dla erekcji ulega zwyrodnieniu. Wytrysk wsteczny (kiedy nasienie wydostaje się do pęcherz moczowego) poprzedza czasami zaburzenia erekcji.

Trzy czwarte mężczyzn z przewlekłą niewydolnością nerek ma zaburzenia erekcji. U wielu z nich następuje poprawa po przeszczepie nerki.

Leki

U jednej czwartej pacjentów zaburzenia wzwodu mogą być bezpośrednim wynikiem działania leków stosowanych podczas leczenia innych schorzeń. Nigdy jednak nie przerywaj przyjmowania leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

Do leków, które mogą powodować zaburzenia erekcji, należą leki przeciwdepresyjne, leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, hormony takie jak antyandrogeny, estrogeny i tzw. analogi LHRH stosowane w leczeniu raka stercza. Inne leki mogące powodować zaburzenia erekcji to cymetydyna, fenytoina i metoklopramid.

Alkohol, palenie tytoniu oraz narkotyki, takie jak marihuana, mogą prowadzić do zaburzeń wzwodu. Zaburzenia te mogą być długotrwałe.