Wkładka wewnątrzmaciczna (spirala) jest dobrze znaną i pewną formą antykoncepcji. Częściej stosuje się ją u kobiet, które mają już przynajmniej jedno dziecko, ponieważ jej założenie wymaga rozszerzenia szyjki macicy i jest łatwiejsze u kobiet, które rodziły. Jednakże istnieje możliwość założenia wkładki wewnątrzmacicznej u kobiet, które nie rodziły.

Wkładkę wewnątrzmaciczną zakłada się przy końcu miesiączki. Zabieg założenia wkładki wewnątrzmacicznej zazwyczaj odbywa się w gabinecie lekarskim, nie wymaga on żadnego znieczulenia i trwa 2-3 minuty.

Przyrząd zwany wziernikiem wprowadza się do pochwy w celu jej rozszerzenia i uwidocznienia szyjki macicy. Wkładkę wprowadza się do jamy macicy za pomocą delikatnej, plastikowej prowadnicy.

Po założeniu wkładki w ujściu szyjki macicy są widoczne i wyczuwalne nitki, które poprzez szyjkę prowadzą do wkładki. Nitki są niezbędne do usunięcia wkładki z jamy macicy oraz pozwalają kobiecie samodzielnie kontrolować prawidłowość położenia wkładki.

Wkładkę wewnątrzmaciczną zakłada się na 3-8 lat.

Zaletami stosowania wkładki wewnątrzmacicznej są: brak konieczności pamiętania o regularnym stosowaniu antykoncepcji jak w przypadku pigułek, brak negatywnych doznań podczas współżycia płciowego. Jednak czasami wkładka powoduje obfitsze i bolesne miesiączki.