Zabiegi podwieszenia z użyciem igły stosuje się w leczeniu nietrzymania moczu wywołanego osłabieniem podparcia szyi pęcherza moczowego. Zabiegi te nazywa się często nazwiskami chirurgów, którzy je wymyślili, np. Peyrera, Stamey’a, Gittesa, Raza i Musnai’a.

Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym lub rdzeniowym; trwa on krócej niż 1 godzinę.

Wykonuje się 2 małe cięcia w powłokach brzusznych i 1 w pochwie. Szwy umieszcza się po obu stronach szyi pęcherza moczowego i wprowadza tuż powyżej kości łonowej. Następnie podciąga się szwy tak, aby podeprzeć szyję pęcherza moczowego. Szwy mogą być przywiązane do rozcięgna i mięśnia powłok brzusznych lub przymocowane za pomocą śruby do kości.

Średni pobyt w szpitalu wynosi 1-3 dni, a normalne czynności można wykonywać po 6 tygodniach, lecz zawsze należy unikać podnoszenia ciężarów.