Z wiekiem powieka może ulec zwiotczeniu, podwijać się do wewnątrz lub też wywijać się na zewnątrz.

Jeżeli powieka odwija się na zewnątrz, oko łzawi, ponieważ łzy nie wpływają do otworka łzowego znajdującego się na wewnętrznym brzegu powieki. Taki stan nosi nazwę odwinięcia powieki dolnej (ektropion) i leczy się go poprzez napięcie powieki dolnej.

Jeżeli powieka podwija się do wewnątrz rzęsy powodują ocieranie i podrażnienie powierzchni gałki ocznej, wywołując zaczerwienienie oka, dyskomfort i łzawienie. Stan taki nosi nazwę entropion, czyli podwinięcie powieki. Powieka dolna może zostać odprowadzona do prawidłowej pozycji czasowo poprzez przyklejenie kawałka plastra między powieką dolną, a policzkiem. Jednak aby na stałe odwinąć powiekę, niezbędna jest operacja. Twoja dolna powieka musi zostać napięta.

Nie przyjmuj aspiryny 2 tygodnie przed zabiegiem chirurgicznym, ponieważ może to prowadzić do wzmożonego krwawienia. Możesz zacząć przyjmować kwas acetylosalicylowy dzień po zabiegu.

Aby naciągnąć dolną powiekę, nacina się zewnętrzny kącik powieki dolnej i odpreparowuje ją od kości oczodołu. Następnie dolną powiekę pociąga się na zewnątrz w celu jej napięcia. Jeżeli powieka znajduje się w prawidłowej pozycji, jest ona ponownie przyszywana do okostnej oczodołu. Nadmiar tkanki powiekowej jest następnie usuwany. Zabieg ten wykonywany jest jako procedura jednodniowa w znieczuleniu miejscowym.

Możesz odczuwać tylko niewielkie dolegliwości. Powrót do zdrowia po zabiegu jest zwykle szybki.