Leczenie raka szyjki macicy zależy od stopnia zaawansowania choroby, które zależy od wielkości guza i zakresu rozprzestrzenienia choroby poza macicę. W tym celu lekarz zleca wykonanie kilku dodatkowych badań (włączając dokładne badanie ginekologiczne), niekiedy przeprowadzanych w znieczuleniu ogólnym.

Podczas kolposkopii czy też zabiegu diagnostycznego wykonywanego w szpitalu w znieczuleniu ogólnym powinno się pobrać fragment tkanek zwany biopsją. Pobrany materiał przesyła się do analizy histopatologicznej.

Podczas cystoskopii bada się pęcherz moczowy. Wąski tor wizyjny nazywany cystoskopem wprowadza się przez cewkę moczową do pęcherza moczowego, aby znaleźć ewentualne oznaki zajęcia ścian pęcherza moczowego przez nowotwór. Cewka moczowa to rurka, którą mocz wypływa na zewnątrz.

Końcowy odcinek jelita bada się podczas zabiegu nazywanego sigmoidoskopią. Przyrząd wizyjny w kształcie rurki, zwany sigmoidoskopem, wprowadza się przez odbyt w kierunku przeciwnym do ruchów robaczkowych jelita.

Po badaniu pacjentka odczuwa dyskomfort, zwłaszcza podczas wypróżniania, jednak te dolegliwości mijają w ciągu jednego dnia.

U wielu pacjentek z nowotworem szyjki macicy nie jest konieczne wykonywanie tych badań.