W przypadku raka szyjki macicy wykonuje się zabieg całkowitego usunięcia macicy, niekiedy nazywany operacją sposobem Wertheima. Zaawansowane przypadki raka szyjki macicy można leczy się także za pomocą radioterapii lub chemioterapii.

Całkowite usunięcie macicy polega na usunięciu trzonu macicy z jajowodami, szyjki macicy, górnej części pochwy, węzłów chłonnych miednicy i czasami także jajników. Pochwa jest po zabiegu skrócona.

Podczas zabiegu w celu odprowadzania moczu do pęcherza moczowego zakłada się cewnik przez cewkę moczową albo przez powłoki brzuszne nadłonowo. Do jamy brzusznej lub do pochwy zakłada się inne rurki (redony) w celu odprowadzania nagromadzonej krwi. Cewnik utrzymuje się przez przynajmniej 5 dni, a redony usuwa się po 1–2 dniach. Powrót całkowitej sprawności pęcherza moczowego wymaga czasem kilku tygodni, niekiedy jednak z powodu uszkodzenia unerwienia zmiany w zakresie czucia i funkcjonowania utrwalają się.

Po zabiegu podaje się środki przeciwbólowe w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych. Jeżeli podczas zabiegu usunięto jajniki, które produkują żeńskie hormony płciowe, estrogeny i progesteron, włącza się hormonalną terapię zastępczą (HRT, hormone-replacement therapy).

Po wykonaniu zabiegu operacyjnego konieczne może być dalsze leczenie w postaci radioterapii lub chemioterapii.

Współżycie płciowe jest zabronione przez 6 tygodni po zabiegu, tak aby uzyskać pełne wygojenie szczytu pochwy.