Moczowód łączy nerkę z pęcherzem moczowym i zamyka się w przypadku ucisku z zewnątrz przez rozrastający się nowotwór. Jeżeli odpływ moczu z nerki nie zostanie przywrócony, może wystąpić silny ból skurczowy i zatrzymanie pracy nerki. Wytworzenie przetoki nerkowej (nefrostomii) lub założenie cewnika do moczowodu to metody, które w tych warunkach umożliwiają odpływ moczu z nerki.

Nefrostomia polega na założeniu przez skórę do nerki rurki, dzięki której mocz odpływa na zewnątrz i gromadzi się w worku. Zabieg wykonuje się w miejscowym znieczuleniu. Do założenia wykorzystuje się wizualizację ultrasonograficzną lub rentgenowską.

Założenie cewnika do moczowodu polega na wprowadzeniu do światła moczowodu na całej jego długości cienkiej, giętkiej plastikowej rurki, którą mocz prawidłowo odpływa z nerki do pęcherza moczowego.

Cewnik moczowodowy wprowdzony od strony przeciwnej do spływu moczu zakłada się wstecznie przez cewkę moczową do pęcherza moczowego, a następnie do moczowodu pod kontrolą wąskiego toru wizyjnego, nazywanego cystoskopem. Cewnik wprowadza się w znieczuleniu ogólnym i rozciąga się od nerki do pęcherza moczowego.

Cewnik moczowodowy wprowadzony zgodnie z kierunkiem spływu moczu zakłada się przez nefrostomię ku dołowi do moczowodu i do pęcherza moczowego.

Cewnik moczowodowy zakłada się również po takich zabiegach, jak operacja naprawcza przetoki moczowodowej lub wytworzenie sztucznego zbiornika moczu w celu ułatwienia gojenia ran. Po założeniu cewnika moczowodowego podaje się antybiotyki. Cewnik z moczowodu usuwa się łatwo podczas 20-minutowego zabiegu wykonywanego w znieczuleniu ogólnym.