Przezcewkowe nacięcie gruczołu krokowego (TUIP, transurethral incision of the prostate) jest zabiegiem operacyjnym stosowanym w leczeniu problemów w oddawaniu moczu wywołanych przez gruczoł o niewielkich rozmiarach, ale mimo to wywierający ucisk na cewkę moczową, a także w przypadku zbyt wąskiej szyi pęcherza moczowego.

Podczas tego zabiegu do wnętrza prącia i dalej, w głąb cewki moczowej, wprowadzany jest przyrząd, zwany resektoskopem. Jego średnica jest zbliżona do średnicy długopisu. Następnie w szyi pęcherza i w gruczole krokowym wykonuje się jedno lub dwa cięcia. Umożliwiają one rozwarcie tkanek gruczołu krokowego i szyi pęcherza otaczających cewkę moczową. Zmniejsza to ucisk na cewkę i ułatwia swobodne oddawanie moczu.

Zabieg ten jest przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym i zazwyczaj trwa 15–25 minut.

Podczas operacji przez cewkę moczową do pęcherza moczowego wprowadzany jest cewnik, aby odprowadzać mocz. Może on zostać wykorzystany do przepłukiwania pęcherza. Zazwyczaj zostaje usunięty po 24 godzinach.

Przeciętna długość pobytu w szpitalu wynosi 2–3 dni, a przez tydzień lub dwa po zabiegu konieczne jest prowadzenie oszczędzającego trybu życia, aby zmniejszyć ryzyko krwawienia.

Po zabiegu większość pacjentów zauważa ustąpienie niepożądanych objawów i poprawę w oddawaniu moczu. U 15% chorych dochodzi do rozwoju utrwalonego wstecznego wytrysku. Podczas orgazmu nasienie wypływa do pęcherza zamiast na zewnątrz, przez prącie. Nie jest to objaw choroby, a nasienie zostanie wydalone podczas kolejnego oddania moczu. Natomiast wzwód, popęd seksualny i odczucia podczas szczytowania nie ulegają zazwyczaj zaburzeniom.