Jeżeli patomorfolog znajdzie w Twoim guzie raka zawierającego białko receptora estrogenowego, jest bardzo prawdopodobne, że lekarze zalecą Ci hormonoterapię. Leczenie hormonalne polega na zahamowaniu pobudzającego wzrost komórek raka działania żeńskiego hormonu płciowego - estrogenu.

Najczęściej używanym lekiem w hormonoterapii jest tamoksyfen, stosowany od początku lat 70. XX wieku. Hamuje on działanie estrogenu na komórki raka piersi.

Tamoksyfen jest przyjmowany w postaci tabletek raz dziennie, zazwyczaj przez 5 lat. Najczęściej występującymi objawami ubocznymi jest nasilenie objawów menopauzalnych. Bardzo rzadko tamoksyfen może spowodować powstawanie zakrzepów w naczyniach krwionośnych lub raka macicy. Jednak większość kobiet nie odczuwa żadnych efektów ubocznych i korzyści z przyjmowania tamoksyfenu są znacznie większe niż ryzyko poważniejszego uszczerbku na zdrowiu.

Nawet po menopauzie organizm wciąż wytwarza estrogeny w tkance tłuszczowej. Coraz częściej stosuje się leki hamujące ten proces, które wypierają tamoksyfen.

Jeżeli wciąż miesiączkujesz, być może najkorzystniejsze dla Ciebie okaże się takie leczenie, wskutek którego jajniki zaprzestaną produkcji estrogenu. Może to oznaczać usunięcie jajników, aby wywołać trwałą menopauzę, lub farmakoterapię, zazwyczaj przez 2 lata, po której występuje częściowa, przemijająca menopauza.

Chemioterapia powoduje również menopauzę, co jest korzystne dla kobiet z rakiem wrażliwym na hormony.