Dializa jest leczeniem, które zastępuje pracę niewydolnych nerek, czyli usuwa zbędne produkty przemiany materii z krwi oraz nadmiar wody z organizmu. Sprawia, że pacjent może się czuć lepiej, żyć dłużej, ale nie jest w stanie wyleczyć choroby.

Podczas dializy krew płynie po jednej stronie błony dializacyjnej, a roztwór soli i cukru, zwany dializatem, po drugiej. Zbędne produkty przemiany materii i woda przechodzą z krwi przez błonę dializacyjną do dializatu, który jest następnie wymieniany. "Zabierana" ilość wody jest kontrolowana przez dializator lub przez zmiany stężenia dializatu.

Istnieją dwa typy dializy: hemodializa oraz ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa (CADO).

Personel stacji dializ doradzi pacjentowi, jaki rodzaj dializy jest dla niego najbardziej odpowiedni. Decyzję należy podjąć odpowiednio wcześnie, ponieważ konieczna jest operacja, aby wytworzyć stały dostęp do układu krążenia - w wypadku hemodializy - lub do jamy otrzewnej - w wypadku CADO.

Decyzję o rozpoczęciu dializy należy zawsze podejmować po rozmowach z lekarzami i personelem pielęgniarskim. Do jej podejmowania mogą się czasem włączyć bliscy chorego.

Na potrzebę rozpoczęcia dializy mogą wskazywać wyniki badań krwi, ale decyzja o jej podjęciu rzadko opiera się tylko na wynikach tych badań. Najważniejszym czynnikiem jest samopoczucie pacjenta.