Arytmia to zaburzenie rytmu serca. Najczęściej arytmię odczuwa się jako kołatanie serca. W większości przypadków odczucie to towarzyszy zaburzeniom niegroźnym, ale czasami wymaga szczegółowych badań.

Zwykłe kołatanie polega na dodatkowym uderzeniu ("skoku"), po którym "gubi się" jedno uderzenie - i serce powraca do prawidłowego rytmu. Takie kołatania występują w związku ze stresem, przemęczeniem, wysiłkiem oraz po wypiciu herbaty, kawy albo alkoholu.

Z częstoskurczem (gwałtownym biciem serca) mamy do czynienia wtedy, gdy serce nieoczekiwanie zaczyna bić w bardzo szybkim rytmie, miarowym albo niemiarowym, który trwa czasami minuty lub godziny. Podczas częstoskurczu chory może obficie się pocić, odczuwać duszność lub zawroty głowy (ogólnie jego samopoczucie przeważnie jest złe).

Każdy częstoskurcz trwający dłużej niż 20 minut lub powodujący omdlenie wymaga przeprowadzenia specjalistycznych badań. Większość częstoskurczów powstających w górnej części serca (tzw. nadkomorowych) jest uciążliwa, ale nie zagraża życiu.

Migotanie (gwałtowny i nieregularny rytm) górnych jam serca (przedsionków) jest dość częstym rodzajem arytmii i przeważnie wymaga badań szpitalnych i leczenia. Leki mogą przerywać migotanie przedsionków lub zapobiegać kolejnym napadom. U niektórych chorych stosuje się dodatkowo leki "rozrzedzające" krew (takie jak aspiryna lub acenokumarol).

Migotanie dolnych jam serca (komór) szybko prowadzi do utraty przytomności, a nawet śmierci, jeśli natychmiast nie zostanie podjęta resuscytacja (sztuczne oddychanie i masaż serca) oraz defibrylacja (elektrowstrząs), po której serce powraca do prawidłowego rytmu.