Omdlenie jest krótkotrwałą utratą przytomności, która może, choć nie musi, być spowodowana zaburzeniami pracy serca.

Gwałtowne przyspieszenie albo zwolnienie rytmu serca może spowodować omdlenie, którego nie poprzedzają żadne (albo prawie żadne) objawy zapowiadające. Chora osoba nagle upada na ziemię, a padając może wyrządzić sobie krzywdę. Osoba taka jest blada i wygląda na nieżywą, ale szybko dochodzi do siebie i pamięta, co się wydarzyło.

Takie omdlenia wymagają badań w warunkach szpitalnych. Niektórzy chorzy otrzymają rozrusznik serca, inni - leki.

Zwykłe omdlenia, jeśli nie występują zbyt często, nie wymagają szczegółowych badań. Mogą być wywołane przez chorobę, długotrwałe stanie, upał lub zmęczenie, uciążliwy kaszel i wiele innych czynników. Mężczyźni w podeszłym wieku mogą zemdleć podczas oddawania moczu, a gwałtowne podniesienie się z pozycji siedzącej może powodować zawroty głowy.

Na krótko przed omdleniem chory staje się bardzo blady, poci się, ziewa i słyszy pulsujący szum w uszach. W takiej sytuacji najlepszym sposobem uniknięcia utraty przytomności jest położyć się na płaskim podłożu - najbezpieczniejsza jest podłoga! - najlepiej z nogami uniesionymi w górę.

Do przyczyn omdleń niezwiązanych z sercem należą: padaczka, udary mózgu, działanie leków i niskie stężenie cukru we krwi.