Wysiłkowe badanie EKG (zwane czasem po prostu próbą wysiłkową) wykonuje się przy podejrzeniu dławicy piersiowej albo w celu oceny ciężkości niektórych chorób serca (np. po zawale serca).

Wcześnie po zawale serca przeprowadza się próbę wysiłkową o niewielkim natężeniu, ale w innych wypadkach - znacznie częściej - próba trwa do chwili osiągnięcia maksymalnego tolerowanego wysiłku albo wystąpienia dolegliwości. Próba wysiłkowa polega na chodzeniu po ruchomym chodniku (bieżni) albo pedałowaniu na specjalnie przystosowanym rowerze (cykloergometrze). Badanie składa się z kilku etapów, zwykle 3-minutowych, podczas których szybkość przesuwu i nachylenie bieżni (albo opór pedałów cykloergometru) stopniowo zwiększają się o standardową wartość.

Podczas badania ocenia się dolegliwości, ciśnienie tętnicze, tolerancję wysiłku i elektrokardiogram (EKG). Wystąpienie bólu w klatce piersiowej, nadmierna duszność lub zmęczenie, a także znaczny wzrost ciśnienia, przyspieszenie akcji serca lub zmiany w EKG - są sygnałem do przerwania testu.

Przez cały czas w pobliżu pacjenta znajduje się wyszkolony technik, a w wielu pracowniach także lekarz. Rutynowym elementem działania jest monitorowanie EKG przez kilka minut po zakończeniu wysiłku.

Pacjent wybierający się na próbę wysiłkową nie powinien spożywać obfitego posiłku, musi też pamiętać o wygodnym ubraniu, nadającym się do szybkiego chodzenia.