Nadciśnienie tętnicze - Doktorze, czy ja muszę łykać te wszystkie tabletki?  Kolejny 5 zeszyt informacyjny dotyczący choroby zwanej nadciśnieniem
tętniczym mówi o farmakoterapii - czyli stosowaniu leków. Każda spośród ważnych grup leków stosowanych w tej chorobie (leki moczopędne, czyli diuretyki; beta-blokery; inhibitory konwertazy angiotensyny, czyli IKA; blokery receptora angiotensyny; blokery kanałów wapniowych, czyli
antagoniści wapnia; alfa-blokery; leki bezpośrednio rozkurczające naczynia,
czyli wazodylatatory oraz leki działające na centralny układ nerwowy)
została w tym zeszycie przedstawiona pod względem sposobu działania,
sytuacji w których bywa najczęściej stosowana. Podstawowe typy leków obniżających ciśnienie tętnicze - Leki bezpośrednio rozkurczające naczynia (wazodylatatory) Są to silnie działające leki, które najczęściej wykorzystuje się do obniżenia wysokiego ciśnienia tętniczego w trudnych przypadkach, gdy inne leki okazały się nieskuteczne. Wazodylatatory rozkurczają tętnice, działając bezpośrednio na komórki mięśniowe w ich ścianach. Należą do nich: hydralazyna i minoksydil. Działania niepożądane typowe dla wazodylatatorów to: przyspieszone bicie serca i obrzęki na skutek zatrzymania wody w organizmie. Jeśli będziesz przyjmować lek tego typu, lekarz prawdopodobnie zaleci połączeniego z beta-blokerem albo z lekiem moczopędnym, aby przeciwdziałać tym efektom. Wazodylatatory mogą wywołać dolegliwości żołądkowe, uczucie zatkania nosa i bóle głowy. |