Doszczętne usunięcie gruczołu krokowego jest zabiegiem stosowanym w leczeniu raka gruczołu krokowego w sytuacji, gdy nie doszło jeszcze do rozsiewu nowotworu na inne narządy. Poprzez cięcie przebiegające w podbrzuszu usuwa się: gruczoł krokowy wraz z guzem (nowotworem) oraz pęcherzyki nasienne. Tkanki te są następnie przesyłane do badań w laboratorium. Operacja jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym i trwa 1-3 godzin.

Podczas zabiegu przez cewkę moczową do pęcherza moczowego zostanie wprowadzony cewnik, aby odprowadzać mocz. Po 2–3 tygodniach od zabiegu konieczna jest zazwyczaj kolejna wizyta w szpitalu, aby usunąć cewnik.

Dolegliwości bólowe pojawiające się po zabiegu są łagodzone lekami przeciwbólowymi, a powrót do domu jest zwykle możliwy po 5–7 dniach. Całkowity powrót do zdrowia następuje po 6–8 tygodniach, ale jeszcze przez kilka miesięcy możesz odczuwać zmęczenie. Należy także unikać dźwigania.

W początkowym okresie po zabiegu możesz popuszczać mocz podczas kaszlu lub poruszania się, lecz ryzyko utrwalonego nietrzymania moczu jest niewielkie (mniejsze niż 3%). Istnieje jednak ponad 50-procentowe ryzyko wystąpienia impotencji (niemożności uzyskania wzwodu). W tym przypadku stosuje się leki doustne lub zastrzyki.

Jeśli podczas zabiegu udało się usunąć wszystkie tkanki zajęte przez raka prostaty, stężenie antygenu swoistego dla gruczołu krokowego (PSA, prostate-specific antigen) w surowicy krwi spadnie do wartości zero i pozostanie nieoznaczalne.

Co 3-6 miesięcy będziesz musiał zgłaszać się do szpitala w celu wykonania badań krwi. Jeśli stężenie PSA wzrośnie, będzie to oznaczało, że nowotwór jest wciąż obecny, lub że doszło do nawrotu choroby. Około 25–33% pacjentów wymaga dodatkowego leczenia w postaci terapii hormonalnej lub radioterapii (naświetlań).