Chirurg umieszcza nową nerkę na wysokości lewej albo prawej pachwiny. Naczynia krwionośne nowej nerki zostają połączone z dużą tętnicą i żyłą, które transportują krew do nogi i z nogi pacjenta. Krew przepływa przez nową nerkę i wyprodukowany mocz spływa bezpośrednio do pęcherza moczowego.

Własne nerki pacjenta zazwyczaj pozostają na swoim miejscu, chyba że są wskazania do ich usunięcia (np. nawracające zakażenia układu moczowego). Operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym i trwa ona około 2 godzin.

Podczas operacji umieszcza się cienką rurkę w żyle szyjnej, która służy do bardzo dokładnego kontrolowania równowagi wodnej. Rurkę tę usuwa się po 2 dniach.

Następnie do rany wkłada się inną rurkę, aby zbierające się w niej płyny mogły odpływać. Pozostawia się ją zwykle na około 2 dni.

Zakłada się także cewnik, który umożliwia odpływ moczu z pęcherza moczowego. Może być potrzebny inny cewnik do bezpośredniego drenowania nowej nerki. Obydwa cewniki umieszcza się na okres 5 lub 6 dni.

Pacjentowi zakłada się maskę tlenową, podłącza się kardiomonitor oraz pulsoksymetr, które odłącza się w momencie całkowitego wybudzenia ze znieczulenia.