Kiedy inne metody chirurgicznego lub farmakologicznego leczenia nietrzymania moczu, spowodowane niestabilnością wypieracza moczu, okażą się nieskuteczne, można rozważyć zabieg polegający na wytworzeniu otworu odprowadzającego mocz.

Podczas zabiegu wytwarza się w powłokach brzusznych sztuczny otwór zwany stomią. Dwie główne metody to wytworzenie „wstawki” (kanduitu) lub zbiornika jelitowego. Oba zabiegi przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym.

Podczas zabiegu wytworzenia „wstawki” jelitowej wykorzystuje się fragment jelita, aby połączyć moczowody ze stomią. Do stomii należy przykleić worek, w którym będzie gromadził się mocz.

Zabieg trwa zwykle około 2 godzin. Podczas zabiegu do każdego z moczowodów wprowadza się małe cewniki, aby zapewnić drożność. Usuwa się je po tygodniu. Czas pobytu w szpitalu będzie zależeć od powrotu do zdrowia po zabiegu operacyjnym. Kiedy będziesz w lepszym stanie, zostaniesz nauczony, jak dbać o stomię i zmieniać worki.

Wytworzenie zastępczego zbiornika jelitowego nie wymaga stosowania worków. Z fragmentu jelita wytwarza się mały zbiornik moczu, który w miejscu pęcherza moczowego spełnia funkcję rezerwuaru moczu. Inny fragment jelita wykorzystuje się następnie, aby połączyć zbiornik z otworem w powłokach brzusznych. Można zastosować również specjalne rodzaje zastawek, zapobiegające przepływowi wstecznemu moczu do moczowodów i nerek oraz wyciekowi moczu przez otwór w powłokach.

Zabieg trwa zwykle 2-3 godzin. Kiedy będziesz w lepszym stanie, zostaniesz nauczony, jak odprowadzać mocz ze zbiornika. Będziesz musiał to wykonywać 4-5 razy dziennie.