Choroba Peyroniego to skrzywienie prącia wywołane obecnością spoistej blaszki włóknistej w tkance odpowiedzialnej za erekcję. Wzwody są możliwe, lecz mogą być one bolesne i prowadzić do zaburzeń erekcji.

Choroba Peyroniego jest zwykle wynikiem urazu, którego następstwem staje się bliznowacenie tkanki. Aby potwierdzić chorobę Peyroniego, lekarz zbada cię palpacyjnie. W celu wykazania skrzywienia prącia wykonuje się zdjęcie, po uprzednim wywołaniu erekcji, przez wstrzyknięcie alprostadilu do ciała jamistego.

Leczenie farmakologiczne ma ograniczone znaczenie. Doustna terapia tamoksyfenem hamuje początkowy stan zapalny i może łagodzić wczesne objawy bólowe. Urolog może miejscowo podawać leki, aby zmiękczyć i rozpuścić blaszkę włóknistą. Wydaje się, że nowa metoda leczenia, jaką jest terapia falą uderzeniową generowaną pozaustrojowo, zmniejsza zarówno ból, jak i skrzywienie.

Jeżeli po 6 miesiącach twój stan się nie zmienia, możliwe jest leczenie chirurgiczne. Podczas plastyki ciał jamistych, zwanej również zabiegiem Nesbita, lekarz wywołuje wzwód wlewem roztworu soli fizjologicznej. Nacina się lub usuwa fragment tkanki w kształcie półksiężyca po przeciwnej stronie do blaszki. Następnie poprzecznie zaszywa się ubytek. Wywołanie kolejnego wzwodu ma na celu sprawdzenie stanu po korekcji. Ten stosunkowo niewielki zabieg trwa około 1 godziny.

Musisz pozostać na noc w szpitalu. Odbycie stosunku płciowego jest możliwe po 4 tygodniach, a metoda jest skuteczna u 80% mężczyzn. Może wystąpić niewielkie skrócenie prącia, ale zwykle mniejsze niż 2 cm. Skrzywienie może pojawić się ponownie i w przyszłości może nastąpić potrzeba dalszego leczenia chirurgicznego.