Kamienie żółciowe różnego rozmiaru i kształtu tworzą się w pęcherzyku żółciowym. W ich skład wchodzą: cholesterol, wapń i sole żółciowe. Ultrasonografia (USG) i endoskopia (ECPW) są badaniami, dzięki którym można je zobrazować.

Większość kamieni żółciowych pozostaje w pęcherzyku żółciowym, nie wywołując żadnych objawów. Dolegliwości pojawiają się, kiedy kamień się przemieści i utknie w szyjce pęcherzyka żółciowego lub w przewodach żółciowych.

Zapalenie pęcherzyka żółciowego spowodowane kamieniem żółciowym wywołuje silny ból brzucha, pojawiający się nagle z towarzyszącym wzdęciem i nudnościami. Konieczna może być hospitalizacja. Zazwyczaj objawy ustępują samoistnie, ale usunięcie pęcherzyka żółciowego może się okazać niezbędne, aby zapobiec nawrotom.

Gdy kamienie żółciowe utkną w przewodach żółciowych, pojawia się kolka - silny, przerywany ból brzucha. Jeżeli dojdzie do zakażenia, bólowi mogą towarzyszyć wymioty, żółtaczka i gorączka. Objawy mogą ustąpić samoistnie, jeśli kamienie przemieszczą się do jelita. Można wykonać badanie endoskopowe (ECPW), aby sprawdzić, czy żaden kamień nie pozostał w przewodach żółciowych (jeśli tak, należy go usunąć).

Kamienie żółciowe mogą powodować przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego. Typowymi objawami są nawracające ataki bólu brzucha. Może się także pojawić ból pleców i prawego barku. Leczenie polega na operacyjnym usunięciu pęcherzyka żółciowego.

U większości chorych pęcherzyk żółciowy można usunąć, wykonując operację laparoskopową (podczas tego zabiegu wykonuje się małe nacięcia powłok brzucha, przez które wprowadza się przyrząd służący do oglądania wnętrza jamy brzusznej - laparoskop - oraz narzędzia). Rzadko konieczna jest operacja tradycyjna.